13
tapta bugüne kadar basına hiç konuşmayan, adı bazı kitap-
larda geçen İkbal Moneim Saviç de var. İkbal Hanım, Neslişah
Osmanoğlu’nun kızı. Halen İstanbul’da yaşıyor, göz önünde
bulunmayı hiç tercih etmeyen bir hanımefendi. Ama bu kitap
sayesinde pek çok kişi onu da tanıyacak. Örneğin anneannesi
Sabiha Sultan (Sultan Vahdeddin’in kızı) ile söyledikleri benim
çok ilgimi çekmişti. Yine ailenin hiç konuşmayan hanımların-
dan Bala Hodo’nun söyleşi de ilginç. Kendisi yıllar önce tüm
erkeklerin peşinde koştuğu çok güzel bir hanımmış. Hatta pek
çok parfüm ve saç ürünlerinin reklamlarında rol almış. O rek-
lamlardan birini sinemada izleyen ressam Mehmet Güleryüz,
daha sonra uzun seneler Bala Hodo ile aşk yaşamış. Bala
Hanım, geçirdiği trafik kazasından sonra birtakım fiziksel so-
runlar yaşadığı için sosyal ortamlara çok fazla girmiyor. Hala
çok güzel ve aynı zamanda kültürlü bir kadın. Onun ve annesi
Emel Hodo’nun film gibi olan yaşam öyküleri okuyucuların çok
ilgisini çekti. Gelen yorumlar bu yönde... Nilüfer Cem’in evlilik
hikayesi, Fazile İbrahim Bernard’ın içinde ukde kalan piyanist-
lik, Kenize Murad’ın en zor zamanında bile bir çıkış noktası
bulabilmesi, Perihan Saadeddin’in bir Arap ülkesinde kendi
ayakları üstünde durabilen güzel bir kadın olması... Hepsinin
öyküsü film tadında.
Kitabın hazırlanması sürecinde Ali Serim ile birlikte
çalıştınız. Bu süreci biraz anlatır mısınız?
Ali Serim, soru ve fotoğraf konusunda daha çok destek
verdi. Söyleşiler için soruları birlikte hazırladık. Sonrasında
tüm giriş yazılarını ve röportajları ben kağıda döktüm. Üç bu-
çuk yıl sürdü, çünkü 12 kadınla konuşmak çok da kolay de-
ğildi. Bazı söyleşiler birkaç gün sürdü. Ama yazım işleri daha
kısa zamanımızı aldı.
Kitaptaki 12 kadının yaşadıkları sürgün ve geri dö-
nüş aşamaları dışında da onları bir araya getirmenizi
İnci Döndaş kitapta yer alan gerçek hikayelerin gerçek
kahramanları için “Bu kitaptaki prenseslerin yaşamı, o hep hayal ettiğimiz
pamuklar içinde yaşayan prenseslerinki gibi değil,” diyor.
